به گزارش فرامرزان نیوز ، فرامرزی ،فرزند فرهیخته ایران‌زمین، زاده ۲۱ امرداد سال ۱۲۷۶ خورشیدی در روستای «گچویه» از توابع دهستان «فرامرزان» شهرستان بستک، در باختر هرمزگان است.
پدر وی شیخ عبدالواحد از چهره های سیاسی دوران خودش بود. عبدالرحمن، تحصیلات مکتبی و مقدماتی را در محضر پدر بزرگوارش آموخت.
«زبان مطبوعات»، خاطرات «عبدالرحمن فرامرزی»، کتاب درسی صرف و نحو عربی و … از تالیفاتش است.
وی بنیانگذار و سردبیر روزنامه کیهان، نویسنده معاصر، استاد دانشگاه، وکیل پایه یک دادگستری، سیاستمدار، منتخب شش دوره نمایندگی مجلس شورای ملی و از قهرمانان ملی و میهنی است که در رویایی رویی با متفقین و انگلیسی ها، راست قامت و جسورانه ایستاد.
همراه برادرانش مجلهٔ «تقدم» را به مدت دو سال چاپ کرد، به ترجمه از عربی نیز پرداخت. از سال (۱۹۴۱م/ ۱۳۲۰ش) به کمک مصطفی مصباح‌زاده روزنامهٔ کیهان را نشر داد و سرمقاله‌های بسیاری نوشت. او در موضوعات سیاسی، اجتماعی و ادبی مقالات بسیاری در روزنامه‌های گوناگونی مثل «شفق سرخ»، «آیندهٔ ایران»، «اقدام» و «بهرام» و مجلات «تقدّم»، «وحید» و «یغما» نوشت. خاطرات خود را به شکل پراکنده نیز گردآورد.
وی در(۱۹۴۷م/ ۱۳۲۶ش) به سیاست درآمد و چند دوره از لار و دو دوره از ورامین به سمت نمایندگی مجلس شورای ملی تا (۱۹۶۱م/ ۱۳۴۰ش) برگزیده شد. علاوه بر مشاغل روزنامه نگاری و تدریس به کار وکالت دادگستری نیز روی آورد. گاهی نیز با نام مستعار «نوشاد» مقاله می نوشت.
او در سال ۱۳۰۲ در وزارت فرهنگ (آموزش و پرورش) به عنوان معلم ادبیات، منطق، فلسفه، صرف و نحو و قرائت عربی مشغول به کار شد. سپس به عضویت در وزارت امور خارجه در آمد. اما پیشه روزنامه‌نگاری و استادی دانشگاه را برگزید. بنابراین به دلیل ذکاوت و هوشمندی در آنجا به مراتب بالا رسید و از مشاهیر روزنامه‌نگاران آن دوران شد.
وی تلخ و شیرینی‌های زیادی را در زندگی چشید، تجربیات ارزشمندی آموخت و پس از فراز و نشیب‌های متعدد و چالش‌های سخت در ۲۰ تیر ۱۳۵۱ در سن ۷۵ سالگی در تهران چشم از دنیا فرو بست و در بهشت زهرا، با نیک نامی آرمید.
فرامرزی به اذعان بسیاری ،نویسنده ای چیره دست و صاحب سبک، دلیر میدان قلم و قهرمان دوران آشفتگی ایران، سیاستمدار راستگو، دانشمند و مبارز بزرگوار، به حقیقت چهره ای فراتر از مرز، مرد نقد و حقیقت، استاد و معلمی دلسوز، نماینده مجلس و وکیل و مشاوری حقیقت جو و حقیقت گو، به راستی نمونه صادق تعهد، ایمان، شجاعت، رشادت و شهامت و بی شک، نابغه عرصه مطبوعات ایران بود
انتهای پیام/ج
